شهر حریره به احتمال قوی به دوره ساسانیان و اوایل دوره اسلامی برمی گردد. این
اثر در سال 1376 با شماره ثبت 1886 به عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده
است. در اواسط سده چهارم (356 ه.ق) به
دلیل ویران شدن بندر تجاری- اقتصادی سیراف بازرگانان سیرافی با توجه به موقعیت
ویژه خود توانستند جا پای خود را در جزیره کیش محکم کنند که این موضوع منجر به
ایجاد شهر حریره شد. احداث شهر حریره در این بخش از جزیره به دلیل اینکه ساحل صخره
ای آن از سطح دریا حدوداً 10 متر بلندتر است و دریای آرامتری از دیگر کرانه ها
دارد و وجود سه خلیج و دماغه که نقش بندرگاه طبیعی را ایفا می کند انتخابی معقول و
طبیعی بوده است. شهر حریره در زمان شکوفایی خود از عمده ترین نقاط مورد توجه در
خلیج فارس بوده است. بقایای شهر تاریخی حریره در شمال جزیره کیش، کنار مجموعه
ورزشی المپیک قرار دارد که امروزه از جمله مناطق تاریخی و سیاحتی جزیره کیش می
باشد. وسعت این شهر باستانی 120 هکتار است که از عمارت اعیانی، حمام، مسجد جامع،
کارگاه شیشه گری و قنات های قدیمی تشکیل یافته است. آنچه در حال حاضر از این شهر
به جا مانده نمای از بین رفته معماری شهر است که به ندرت اتاقها و سقف های سالمی
باقی مانده است. خانه اعیانی از نمونه های قدیمی مسکن های جمعی حاشیه خلیج فارس می
باشد که علاوه بر وسعت خانه، فضاهای متنوع آن و کاشی های ستاره ای شکل بدست آمده
از آنجا حاکی از وارداتی بودنشان است که نشان میدهد این عمارت به یکی از ثروتمندان
کیش تعلق داشته است. شهر حریره دارای معماری ناشناخته ای است. مجموعه کانالهای
افقی و زیرزمینی و چاه های متعدد در گوشه های آن فضای بسیار جذاب و کم یابی را به
وجود آورده است که اطلاع دقیقی از عملکرد آنها در دسترس نیست و احتمال می رود با
فعالیت های صیادی (صید ماهی، مروارید و مرجان) ارتباط مستقیمی دارد و برای سهولت
در دسترسی به دریا احداث گردیده است. شهر حریره شامل حمام با صحن های متعدد و به
مساحت تقریبی 500 متر مربع می باشد. سربنیه و گرمخانه و تون حمام در جنوب آن قرار
دارد که توسط راهرو سر پوشیده ای از آن جدا شده است. دو خزینه کوچک و بزرگ در جنوب گرمخانه آخرین بخش
این ساختمان می باشد. در دهانه خلیجی که در سمت شرق این مجموعه قرار دارد توده های
صدف و گوش ماهی های شکار شده را می توان دید که معرف فعالیت های صیادی به خصوص صید
مروارید جزیره کیش در گذشته است.